در حدود 26 سال قبل اولین ویروس رایانهای پا به رایانهها گذاشت و از آن تاریخ به بعد شرکتهای امنیتی و کاربران رایانه در حال جنگ دائمی با ویروسها بودهاند.
به همین مناسبت قصد داریم به بررسی تاریخچه ویروسهای رایانهای بپردازیم که خواندنش خالی از لطف نیست.
26 سال قبل در 10 نوامبر سال 1983 "فرد کوهن" دانشجوی دوره کارشناسی ارشد دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در یک سمینار امنیت در دانشگاه پنسیلوانیا یک کد مفهومی را به خط فرمان یونیکس بر روی سیستم رایانه تایپ کرد و بعد از 5 دقیقه کنترل تمامی رایانههای آن دانشگاه را دردست گرفت .
فرد کوهن خالق اولین ویروس رایانهای
در آن زمان او موفق شد تمام سیستمهای امنیتی رایانهها را درعرض نیمساعت دور زده و آنها را غیرفعال کند.
فرد کوهن نام این کد مخرب را ویروس گذاشت و بدین ترتیب اولین ویروس رایانهای پا به عرضه گذاشت و کوهن توانست با ویروسش، کارشناسان فناوری را درفکر تغییرات اساسی در امنیت رایانهها بیاندازد.
در ویکیپدیا در خصوص علت نامگذاری این برنامهها آمده است که این برنامهها به دلیل شباهت نحوه فعالیتاشان با ویروسها در دنیای حقیقی نام ویروس را بر خود گرفتهاند.
معمولا کاربران رایانه به ویژه آنهایی که اطلاعات تخصصی کمتری درباره رایانه دارند، ویروسها را برنامههایی هوشمند و خطرناک میدانند که خود به خود اجرا و تکثیر شده و آثار تخریبی زیادی دارند که باعث از دست رفتن اطلاعات و گاه خراب شدن کامپیوتر میگردند در حالیکه طبق آمار تنها پنج درصد ویروسها دارای آثار تخریبی بوده و بقیه صرفا تکثیر میشوند.
چند سال پس از معرفی اولین ویروس انتشار ویروسهای رایانهای به طور گسترده آغاز شد و در آن زمان بیش از هزار رایانه را در جهان آلوده کرد که هر یک از آنها نماینده بخش مهمی از رایانههای متصل به اینترنت بودند.
از معروفترین ویروسهای رایانهای در این 26 سال میتوان به "LOVE-LETTER-FOR-YOU.TXT" ،"Love Bug struck" و "Melissa virus" اشاره کرد.
ویروسهای رایانهای تا بحال به 55 میلیون رایانه حمله کرده و بیش از 2.5 تا 3 میلیون رایانه را قربانی خود کردهاند و کاربران از ویروسهای رایانه ای در حدود 10 بیلیون دلار خسارت دیدهاند.
در حال حاضر ویروسهای رایانهای به بدافزارها تبدیل شدهاند و هر روز پیچیدهتر شده و بیشتر در خدمت هدفهای ناسالم قرار میگیرند.
با کمک این ویروسها کلاهبرداریهای رایانهای صورت می گیرد که در آنها برنامههایی به صورت نامحسوس در رایانه کاربر مستقر شده و اطلاعات حساس کاربران مانند رمز عبور حسابهای بانکی را سرقت کرده و بدین ترتیب در کوتاهترین زمان پولهای حسابهای بانکی کاربران را به یغما میبرند.
حتی برخی از این ویروسها به نوعی باجگیری میکنند و با سرقت اطلاعات کاربران آنها راتهدید به انتشار اسناد شخصی میکنند.
تکامل ویروسهای رایانهای همواره جالب بوده است و شرکتهای امنیتی هر چقدر هم تلاش کنند همواره یک قدم عقبتر از هکرها و ویروسنویسها خواهند بود.
به نوعی همیشه ویروسنویسان راههای جدیدی برای تهدید پیدا می کنند اگرچه برخی بر این باورند که دست ویروسنویسان و شرکتهای امنیتی در یک کاسه است و هر دو به فکر حسابهای بانکی همدیگرند.